Η ασθενής έπασχε κατά τα τελευταία πέντε έτη από έντονη κεφαλαλγία στην ινιακή περιοχή (στο οπίσθιο χαμηλό τμήμα της κεφαλής) και άλγος στον αυχένα. Ο πόνος γινόταν αφόρητος κατά την προσπάθεια κίνησης, και δεν υποχωρούσε με φάρμακα, γεγονός που καθιστούσε αδύνατη την κίνηση του αυχένα και της κεφαλής. Η ασθενής θεραπεύθηκε πλήρως μετά από χειρουργική επέμβαση από τον Καθηγητή Δαμιανό Σακά και τοποθέτηση επί της κεφαλής νευροδιεγέρτη τροποποιησης του νευρικού συστήματος, πολύ προηγμένης τεχνολογίας, που ανήκει στα ονομαζόμενα «smart adaptive microsystems» («έξυπνα προσαρμοζόμενα μικροσυστήματα») διότι λαμβάνει συνεχώς δεδομένα από τον ασθενή και αυτορυθμίζει την παρεχόμενη ηλεκτρική διέγερση προκειμένου να επιτύχει την βέλτιστη δυνατή αναλγησία.

Ο νευροδιεγέρτης που χρησιμοποιήθηκε αποτελεί ένα τεχνολογικό επίτευγμα διότι διαθέτει αισθητήρες κίνησης και ταχύτητας και μετρητή επιτάχυνσης του σώματος. Με τους αισθητήρες, καταγράφει σήματα από το σώμα του ασθενούς, σε συνεχή, άμεσο χρόνο, και αναγνωρίζει τις θέσεις που λαμβάνει το σώμα, στη διάρκεια της ημέρας, όταν είναι σε στατική κατάσταση και όταν κινείται. Συγχρόνως αναλύει αυτά τα δεδομένα με συστήματα «τεχνητής νοημοσύνης» και μεταβάλλει το επίπεδο της ηλεκτρικής διέγερσης που χορηγείται ανά πάσα στιγμή, με αυτοματικές ρυθμίσεις, που κάνει μόνος του, με χρήση «Adaptive Stimulation Technology», ανάλογα με τις ειδικότερες ανάγκες του ασθενή. Αυτό επιτρέπει την βελτιστοποίηση της θεραπείας και την πληρέστερη δυνατή καταστολή του πόνου, ιδίως εκείνων των μορφών, πόνου που επιδεινώνονται κατά την κίνηση του σώματος. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο νέος νευροδιέγερτης είναι ο μικρότερος που έχει κατασκευασθεί, για χρήση στο κεντρικό νευρικό σύστημα, και συγκεκριμμένα είναι κατά 50% μικρότερος σε όγκο/βάρος, σε σχέση με τα μέχρι σήμερα διαθέσιμα συστήματα.

Η περίπτωση αυτή αποτελεί την πρώτη παγκοσμίως θεραπεία αυχενογενούς ημικρανικού τύπου κεφαλαλγίας με αυτορυθμιζόμενη ηλεκτρική διέγερση του νευρικού συστήματος και ανοίγει προοπτικές για εφαρμογή της μεθόδου σε άλλες μορφές χρόνιων αφόρητων φαρμακοανθεκτικών πόνων της κεφαλής και του προσώπου.

Αλλες ενδείξεις εφαρμογής αυτής της νέας τεχνολογίας περιλαμβάνουν τις παρακάτω: 1) σύνδρομο αποτυχημένης οσφυικής επέμβασης, 2) πόνος μετά πεταλεκτομή, 3) ιστορικό πολλαπλών επεμβάσεων στην σπονδυλική στήλη, 4) επισκληρίδιος ίνωση (πόνος μετεγχειρητικής ουλής), 5) περιφερική καυσαλγία, 6) αραχνοειδίτιδα και 7) σύνδρομο σύνθετου περιοχικού πόνου.