Η ασθενής υπέφερε από επίμονη οσφυαλγία και ισχιαλγία για περίπου δέκα έτη. Επιπλέον, υπέφερε απο διαλείπουσα χωλότητα, δηλαδή ήταν υποχρεωμενη να σταματήσει μετά από 200 μέτρα βάδισης και να περιμένει να ανακτήσει δυνάμεις, και να μειωθεί ο πόνος, για να μπορέσει να βαδίσει πάλι για μία μικρή απόσταση. Η πάσχουσα απηλλάγη πλήρως των ενοχλημάτων της, όταν υποβλήθηκε σε εκλεκτική σπονδυλική αποσυμπίεση σε συνδυσμό με ελάχιστα επεμβατική νευροτροποποίηση από τον καθηγητή Δαμιανό Σακά.
Κατά την εξέταση προέκυψε ότι, τα πρώτα χρόνια, ο πόνος βελτιωνόταν με φάρμακα, αλλά πρόσφατα, παρέμενε πολύ έντονος χωρίς ανταπόκριση στα φάρμακα. Η μαγνητική τομογραφία έδειξε στένωση του σπονδυλικού σωλήνα και των πλαγίων τρημάτων σε ένα επίπεδο, σε συνδυασμό με σκολίωση και έντονες εκφυλιστικές αλλοιώσεις σε όλη την οσφυική σπονδυλική στήλη.
Προκειμένου να έχει η ασθενής την πλήρη απαλλαγή από τον πόνο, η επέμβαση όφειλε να επιτύχει δύο στόχους: α) την διεύρυνση της τοπικής στένωσης του σπονδυλικού σωλήνα για να αποσυμπιεσθούν οι νευρικές ρίζες και βελτιωθεί η βάδιση, και β) την αναστολή μετάδοσης των επωδύνων σημάτων με ελάχιστα επεμβατικό τρόπο για να τερματισθεί ο νευροπαθητικός έντονος διάχυτος πόνος. Η κατάργηση του πόνου σε τέτοιες περιπτώσεις, επιτυγχάνεται με χρήση πολύ λεπτών μικρών ηλεκτροδίων που τοποθετούνται στην σπονδυλική στήλη (μετά από θετική δοκιμή). Τα ηλεκτρόδια αυτά διαθέτουν δέκτη με τον οποίο λαμβάνουν ραδιοσήματα (διαδερμικά και ασύρματα) από εξωτερικό φορητό πομπό-διεγέρτη (μεγέθους κινητού τηλεφώνου) για τον τερματισμό του πόνου. Με αυτή την μέθοδο, δεν τοποθετούνται στην ασθενή εμφυτευόμενος νευροδιεγέρτης και συνδετικά ηλεκτρόδια.
Η ασθενής παραμένει σε εξαιρετική κατάσταση επί τρία συνεχή έτη μέχρι σήμερα. Η περίπτωση της, και πολλές άλλες με ίδια ανταπόκριση, αποδεικνύουν ότι η ηλεκτρική διέγερση νωτιαίου μυελού ή περιφερικών νεύρων μέσω ραδιοκυμάτων, χωρίς εμφυτευόμενο διεγέρτη και συνδετικά ηλεκτρόδια, έχει εξελιχθεί τεχνολογικά και είναι πολύ επιτυχής στον έλεγχο του χρόνιου πόνου.