Εισαγωγικά Σχόλια

Τo σηραγγώδες αιμαγγείωμα είναι μία αγγειακή δυσπλασία που χαρακτηρίζεται από ανώμαλη συγκέντρωση πολύ μικρών αγγείων, που διαχωρίζονται με συνδετικό ιστό, είναι σφικτά συσσωρευμένα, και δημιουργούν κοιλότητες, σαν φυσσαλίδες γεμάτες με αίμα.   Οι κοιλότητες θεωρήθηκαν παρόμοιες με σήραγγες, και οι βλάβες ονομάσθηκαν «σηραγγώδη» αιμαγγειώματα.   Το σηραγγώδες αιμαγγείωμα έχει εμφάνιση που μοιάζει με βατόμουρο ή μούρο, μέγεθος που κυμαίνεται από 0.5 έως 10 εκατοστά, και μπορεί να αναπτυχθεί στον εγκέφαλο ή τον νωτιαίο μυελό, αλλά και σε οποιοδήποτε όργανο στο σώμα, στο οποίο υπάρχουν αγγεία.

Τα σηραγγώδη αγγεία δεν σχηματίζουν ισχυρές συνδέσεις με τους περιβάλλοντες ιστούς, και η στήριξη τους από μυικές ίνες είναι αδύναμη.  Αυτό διευκολύνει την διαρροή αίματος, δηλ. μικρο-αιμορραγίες από το σηραγγώδες αιμαγγείωμα προς τον εγκέφαλο.   Οι μικρο-αιμορραγίες προκαλούν μεταβολές, στην ζώνη του εγκεφάλου που περιβάλλει το αιμαγγείωμα, και μπορεί να την μεταβάλλουν σε επιληπτογόνο περιοχή, με συνέπεια τα σηραγγώδη αιμαγγειώματα να εκδηλώνονται με επιληπτικές κρίσεις, ιδιαίτερα όταν ευρίσκονται στον φλοιό του εγκεφάλου.   Η ροή του αίματος μέσα στα σηραγγώδη αιμαγγειώματα είναι βραδεία ή στάσιμη.   Το λεπτό τοιχώμα τους όμως επιτρέπει να συμβούν όχι μόνο μικρές, αλλά και σοβαρές αιμορραγίες, ικανές να προκαλέσουν αναπηρία ή να απειλήσουν την ζωή.   

Η θεραπευτική αντιμετώπιση των σηραγγωδών αιμαγγειωμάτων καθορίζεται από την σοβαρότητα και την συχνότητα των προβλημάτων που προκαλούν.  Εάν το αιμαγγείωμα προκαλεί ήπια συμπτώματα ή αραιές επιληπτικές κρίσεις, αντιμετωπίζεται με συστηματική παρακολούθηση και χορήγηση φαρμακευτικής θεραπείας.   Εαν όμως το αιμαγγείωμα προκαλεί συχνές επιληπτικές κρίσεις ή άλλα σοβαρά συμπτώματα ή έχει αιμορραγήσει, είναι προτιμότερο να αντιμετωπισθεί με χειρουργική αφαίρεση και σε ειδικές περιπτώσεις με στερεοτακτική ακτινοθεραπεία.   Η ανακοίνωση της διάγνωσης ότι κάποιος έχει σηραγγώδες αιμαγγείωμα μπορεί να προκαλέσει άγχος και φόβο, που είναι συχνά δυσανάλογα της σοβαρότητας του προβλήματος.   Οι πάσχοντες πρέπει να γνωρίζουν ότι η πρόοδος της σύγχρονης νευροχειρουργικής έχει κάνει απολύτως εφικτή την ασφαλή, ριζική και οριστική αντιμετώπιση των σηραγγωδών αιμαγγειωμάτων, χωρίς επιπλοκές, στο σύνολο των περιπτώσεων, πλήν ολίγων εξαιρέσεων.

siragodes aimagioma

Εικόνα 1. Σηραγγώδες αιμαγγείωμα αριστερού μετωπιαίου λοβού το οποίο υπέστη ρήξη και προκάλεσε αιμορραγία. Επισημαίνεται με γαλάζιο βέλος σε μαγνητική τομογραφία, σε εγκάρσια τομή Τ1 (α) και εγκάρσια τομή Τ2 (β).