Ημισπασμός προσώπου

...

Γυναίκα 56 ετών με δυο μηνιγγιώματα

...

...

...

...

...

...

...

...

...

...

...

...

...

Θεραπεία συνδρόμου χρόνιας έντονης οσφυοισχιαλγίας

...

...

...

...

ύνδρομο Chiari με συριγγομυελία και πίεση αυχενικού

...

Εικόνες 21.3.α. & 21.3.β.   Η προεγχειρητική μαγνητική δείχνει το μέγεθος και την δύσκολη εντόπιση του όγκου που καταλάμβανε περιοχές του έσω κροτάφου και του σηραγγώδους κόλπου στο μέσο βόθρο, την γεφυροπαρεγκεφαλιδική γωνία στον οπίσθιο βόθρο και προκαλούσε σημαντική παρεκτόπιση του εγκεφαλικού στελέχους (21.3.α.).  Η μετεγχειρητική αξονική τομογραφία επιβεβαιώνει την ριζική αφαίρεση της βλάβης, με την εξαίρεση ενός μικρού υπολείμματος, και τον τερματισμό της πίεσης του εγκεφαλικού στελέχους, το οποίο – μετά την αφαίρεση του όγκου, δεν παρεκτοπίζεται (21.3.β.).  Ιστορικό:  Ιστορικό:  Γυναίκα 42 ετών, με κεφαλαλγία, διπλωπία εμβοές δεξιά και αστάθεια βαδίσεως από έτους, με βραδεία προοδευτική επιδείνωση.  Κατά την κλινική εξέταση, διαπιστώθηκε πάρεση του απαγωγού νεύρου και υπακουσία δεξιά.  Η μαγνητική τομογραφία έδειξε μία μεγάλη νεοπλασματική βλάβη με διαστάσεις 6 Χ 7 εκ. περίπου, που εκτεινόταν από την γεφυροπαρεγκεφαλιδική γωνία στον οπίσθιο εγκεφαλικό βόθρο, πάνω απο το λιθοειδές οστούν, στο μέσο βόθρο, μέχρι την περιοχή του σηραγγώδους κόλπου δεξιά.   Η ασθενής αντιμετωπίσθηκε χειρουργικά σε δύο στάδια.  Αρχικά, υποβλήθηκε σε οπισθοσιγμοειδική, υπινιακή κρανιοτομία και υφολική αφαίρεση της βλάβης, που αποδείχθηκε ότι ήταν μηνιγγίωμα.  Η μετεγχειρητική πορεία ήταν ομαλή, και μετά παραμονή ολίγων ημερών, εξήλθε του νοσοκομείου.   Μετά πάροδο δώδεκα εβδομάδων, υποβλήθηκε σε δεύτερη επέμβαση, κροταφική κρανιοτομία δεξιά και αφαίρεση του μεγαλύτερου τμήματος του εναπομείναντος όγκου.  Η μετεγχειρητική πορεία ήταν πάλι ομαλή, και μετά παραμονή ολίγων ημερών, εξήλθε του νοσοκομείου.  Μετά την χειρουργική αντιμετώπιση, η συνολική της κατάσταση βελτιώθηκε, η διπλωπία, η κεφαλαλγία, οι εμβοές και η αστάθεια σταμάτησαν.  Το μικρό υπολειμματικό τμήμα του όγκου που καταλάμβανε το δεξιό σηραγγώδη κόλπο θεωρήθηκε ότι ήταν ασφαλέστερο να μην αφαιρεθεί χειρουργικά, καθόσον η ασθενής ήδη έπασχε από πάρεση του απαγωγού νεύρου, και υπήρχε σοβαρός κίνδυνος πρόκλησης βλάβης σε άλλα νεύρα που διέρχονται από το τοίχωμα του σηραγγώδους κόλπου και πρόκλησης καθολικής οφθαλμοπληγίας.  Αυτό το μικρό υπόλειμμα όγκου αντιμετωπίσθηκε με στερεοτακτική ακτινοθεραπεία.  Με αυτή την μέθοδο, δηλ. επέμβαση σε δύο στάδια και ακτινοθεραπεία επιτεύχθηκε συνολική οριστική διαχείριση του προβλήματος και η ασθενής παρέμεινε σε άριστη  κατάσταση χωρίς οποιαδήποτε νευρολογική επιπλοκή.

...