Η ασθενής έπασχε από πολύ έντονο πόνο, μη ελεγχόμενο με φάρμακα, στην οσφυική χώρα και κυρίως στα κάτω άκρα, επί 16 έτη. Είχε υποβληθεί σε δύο ανεπιτυχείς επεμβάσεις σπονδυλοδεσίας και πολυετείς αναποτελεσματικές θεραπείες με συνδυασμούς φαρμάκων από το 2004. Προοδευτικά, ο πόνος έγινε αφόρητος, ιδιαίτερα κατά την προσπάθεια να κινηθεί, γεγονός που είχε καταργήσει την κινητικότητα της. Η ασθενής θεραπεύθηκε πλήρως μετά από χειρουργική επέμβαση από τον Καθηγητή Δαμιανό Σακά και εμφύτευση συσκευής με τεχνολογία διέγερσης που προσαρμόζεται στην κίνηση (position-adaptive stimulation technology). Χάρις στην αξιοποίηση της παραπάνω τεχνογνωσίας, η ασθενής απαλλάχθηκε απο τον πόνο και ανέκτησε την κινητικότητα της και φυσιολογική καθημερινότητα και κοινωνική ζωή.
Η διαπίστωση ότι ο συνεχής έντονος πόνος κορυφωνόταν και γινόταν αφόρητος κατά την κίνηση, οδήγησε στην επιλογή νευροδιεγέρτη που διαθέτει αισθητήρες κίνησης και ταχύτητας και μετρητή επιτάχυνσης του σώματος. Οι νευροδιεγέρτες αυτού του τύπου χαρακτηρίζονται ως «έξυπνα προσαρμοζόμενα μικροσυστήματα» («smart adaptive microsystems»). Με αυτούς τους διεγέρτες μεταβαλλόμενης και προσαρμοζόμενης ηλεκτρικής διέγερσης επιτυγχάνεται πολύ καλύτερος έλεγχος του πόνου, ιδίως εκείνων των μορφών, πόνου που επιδεινώνονται κατά την κίνηση του σώματος.
Ο νευροδιεγέρτης αυτής της τεχνολογίας καταγράφει σήματα από το σώμα του ασθενούς κατά την καθημερινή δραστηριότητα του, σε συνεχή άμεσο χρόνο, αντιλαμβάνεται τις θέσεις που λαμβάνει το σώμα στη διάρκεια της ημέρας, όταν είναι σε στατική κατάσταση και όταν κινείται, και το επίπεδο ηλεκτρικής διέγερσης που χορηγείται ανά πάσα στιγμή. Συνεχώς επεξεργάζεται αυτά τα δεδομένα, με συστήματα «τεχνητής νοημοσύνης» και προσαρμόζει την παρεχόμενη ηλεκτρική διέγερση, με αυτοματικές ρυθμίσεις στην ένταση της, ανάλογα με τις ιδιαίτερες ανάγκες του κάθε ασθενή, χρήσιμοποιώντας «adaptive stimulation technology». Ο διεγέρτης αυτός έχει όγκο/βάρος μικρότερο κατά 50% σε σχέση τους άλλους διαθέσιμους νευροδιεγέρτες.
Η ασθενής αυτή που έπασχε από χρόνια φαρμακοανθεκτική οσφυοισχιαλγία μετά από προηγηθείσες αποτυχημένες επεμβάσεις, είναι από τις πρώτες που θεραπεύθηκαν στη χώρα μας με χρήση της παραπάνω τεχνολογίας. Άλλες ενδείξεις εφαρμογής αυτής της τεχνολογίας περιλαμβάνουν τις εξής: 1) σύνδρομο αποτυχημένης οσφυικής επέμβασης, 2) πόνος μετά πεταλεκτομή, 3) ιστορικό πολλαπλών επεμβάσεων στην σπονδυλική στήλη, 4) επισκληρίδιος ίνωση (πόνος μετεγχειρητικής ουλής), 5) περιφερική καυσαλγία, 6) αραχνοειδίτιδα και 7) σύνδρομο σύνθετου περιοχικού πόνου.